Zo, ik kom net terug in mijn hotel. Het was weer een bloedhete dag. Maar de afgelopen 2 uur waait er een koel windje. Heeeerlijk! Ik heb al in een taverna gegeten, veel te vroeg voor Griekse begrippen natuurlijk, maar ja ik stierf van de honger. Het was zo apart: ik liep door de smalle straatjes naar mijn hotel en de muren straalden nog zoveel warmte uit. Ik heb nog nooit een stad meegemaakt waar zoveel archeologische plekken zijn. De oudste resten stammen uit 2000 vóór Christus. Toen liepen wij nog in dierenvellen rond toch??? Wat zich hier toch allemaal heeft afgespeeld, ongelooflijk! Het eiland hoort pas sinds 1948 bij Griekenland. Daarvoor is het zo’n beetje door iedereen bezet.

Vandaag heb ik een auto gehuurd om het hele eiland wat beter te bekijken. Ik wilde eigenlijk een cabrio huren, maar het was zo heet, dat ik dan toch steeds de kap dicht had moeten doen. Zonde van het geld! Os bin suunig!!!!! Dus stapte ik in mijn mini Skoda. Ik had vantevoren de “places of interest” op Google opgezocht. Maar daar werd ik zo misselijk van al die toeristen, die de schattige stadjes totaal verpesten met altijd maar weer die onvermijdelijke souvenirswinkeltjes met spullen, waar niemand op zit te wachten! Ik heb mijn navigatie uitgedaan en ben gewoon weggetjes ingeslagen, die niet eens op de kaart stonden. Nou is het zo dat er eigenlijk maar 1 hoofdweg op het eiland is. De rest van de wegen takken daarvan af. Die hoofdweg is prima te berijden, maar de rest?................. De eerste paar honderd meter was prima, maar voor de rest had je eigenlijk een tank nodig met rupsbanden. Dus dat was veel hobbel de bobbel. Maar oh, wat is het dan toch heerlijk om in zo’n dorpje van niks in het kafenion neer te strijken voor een mierzoete Griekse koffie met 5 centimeter drab onderin! Ik kon weer goed mijn Grieks ophalen. Ja, in het begin zei ik nog steeds si en no en knikte ik ja als het nee moest zijn!! Hilarisch! Een soort Zorba vroeg of ik nog een koffie wilde en ik knikte van nee. Even later stond er weer zo’n bak drab voor mijn neus. Oh ja:nee knikken is in het Grieks ja! En ja knikken is nee!!! Hilarisch toch! Onderweg kwam ik langs een traditioneel huis. Er was niemand. Er kwam een vrouw het erf oplopen. Haar man was geboren in dat huis. Geweldig om te zien! De hele familie met opa en oma in 1 kamer, waarin gekookt, geslapen en gegeten werd. Ik had daar nog wel uren kunnen blijven! Wat een sfeer! Ik kwam ook nog langs een werkende graanmolen. Jullie kennen die molens waarschijnlijk wel van de plaatjes van Mykonos met al die zeiltjes. Het principe is natuurlijk hetzelfde als onze Hollandse molens.

Morgen verlaat ik Kos. Ik vaar dan naar het tweede eiland van mijn reis: Nysiros. Het is ongeveer 1 uur varen. Het is een eilandje van niks. Eigenlijk een slapende vulkaan, die een beetje wakker is! Alleen zijn er nog steeds werkende geysers en het schijnt er vreselijk naar zwavel te ruiken, net als op Solfetare bij Napels. De grond is er bloedheet. Ik hoop dat mijn sandalen het houden! De krater is 4 kilometer in doorsnee. De grootste krater in Europa! We gaan het allemaal meemaken!

Tot morgen!

P.S. volgens mij is het uploaden van de foto’s nu gelukt. Ik moet dat een voor een doen. (Pfffffff! Geduld !!!!!!) Kunnen jullie ze zien? Laat het even weten. Als het niet lukt, stop ik met fotograferen. Ik heb er zelf geen enkele behoefte aan. De herinneringen zitten in mijn hoofd. Natuurlijk vergeet je dan veel, maar dat vind ik niet erg.