Zo, daar ben ik weer! Ik zit nu te schrijven op het terrasje van mijn schattige hotelletje Panorama. Voor mij is die naam heel vertrouwd, omdat ik in die wijk in Spanje woon! Ik kijk uit over de verlichte huisjes aan de overkant en op de dito bootjes in de haven. Ik moest gisteren dus even terugkeren van Nysiros naar Kos, omdat ik vanaf Nysiros niet naar Kalymnos kon varen. Nou dat was geen straf hoor. Kos is ook heel leuk. Alleen wil ik het even met je jullie hebben over de stoepen hier!!! Normaal gesproken ga je er toch vanuit dat een stoep bedoeld is voor voetgangers ( al of niet een koffer met zich mee zeulend), mensen in een rolstoel of ouders met kinderwagens om zich veilig over straat te kunnen bewegen! Nou niet op de Griekse eilanden! Overal vind je hier obstakels op de stoepen zoals daar zijn: reclameborden, plantenbakken, lantaarnpalen, electriciteitspalen, tafeltjes van terrassen, autos, brommers,scooters half op de stoep geparkeerd! en bomen.... heeeel veeel bomen!!! (Je moet toch echt doorgeleerd hebben om bomen midden op een stoep te planten!!!!!!!!!) Nou ja, half slalommend kwam ik dus in het Paradise hotel. Niks paradijselijks aan, maar redelijk dicht bij de haven en een prima bed, dus wat wil een mens nog meer! Ik vroeg aan de receptioniste hoe ver het ongeveer lopen was naar de haven, die op mijn e ticket stond. Nou ze bezwoer me dat de boot daar helemaal niet vandaan vertrok, maar bij een andere haven. Dat was veranderd sinds de aardbeving van vorig jaar, zei ze. Oh jee, toen had ik een probleem. Ik kon bijna niet geloven dat het fout op de ticket stond. In zo’n geval zit er maar één ding op: zelf checken! Ik ging naar de haven, die de receptioniste had gezegd, maar dat kantoortje was dicht. Dat zou vanmorgen om 9.00 uur open gaan. Ik vond het ook al zo vreemd dat deze overtocht ongeveer 3 maal zo duur was als de andere overtochten, terwijl de af te leggen afstand korter was! €22,00 i.p.v. €8,00! Nou ja, mijn boot of moet ik schippen zeggen? vertrok om 11.00 uur. Ik lag om 9.00 uur voor het kantoortje. Mocht het eventueel toch de verkeerde haven zijn, dan had ik tijd genoeg om daar nog naartoe te lopen. Maar geen mens te zien om 9.00 uur! Ik kreeg een klein beetje hartkloppingen. Om 09.30 uur kwam er een meisje, die het kantoortje opendeed. Ik vloog er naartoe, maar nee, dat was niet de bedoeling! Ze moest eerst nog met Glassex het loketje schoonmaken. Daarna mocht ik bij het frisse loketje mijn echte ticket in ontvangst nemen. Het was dus inderdaad de goede haven! Wat was ik blij, dat ik er over was begonnen bij die receptioniste over was begonnen, anders had ik bij de totaal verkeerde haven gestaan!!! Ook mijn vraag over de veel duurdere tickets werd opgelost: ik had een ticket geboekt voor een snelle catamaran! Ik had daar tijdens het boeken geen idee van, want ze toonden geen andere opties. Ik zit helemaal niet te wachten op snel vervoer. Ik heb tijd zat! De catamaran kwam keurig om 11.00 uur aan racen. Hij was zo groot, dat ik de mensen, die instapten niet meer terug zag. Deze catamaran gaat als een soort bus naar verschillende eilanden van de Dodekanesos. Na 3 kwartier zette ik voet aan wal op Kalymnos in de hoofdstad Pothia. Dit was weer zo leuk om aan te komen: in tegenstelling tot Kos is Kalymnos gevouwd als een amfitheater tegen de heuvels op. De heuvels zijn erg kaal. Er schijnen 2 groene valleien te zijn. Die ga ik morgen bekijken met mijn huurautootje. Het seizoen is hier afgelopen. Dat is duidelijk te merken aan alle lege taverna’s die tevergeefs op klanten wachten. Kalymnos is bekend om twee dingen: het is een paradijs voor klimmers. Er zijn hier heel steile wanden, die voor hen een uitdaging vormen. En......... de sponzen! Kalymnos was economisch totaal afhankelijk van de sponsduikers. In het begin gingen die mensen zonder enige bescherming naar grote diepte om de sponzen te snijden. Om diepte te krijgen hadden ze een enorme steen in hun handen. Veel duikers zijn om het leven gekomen of hebben de caissonziekte opgelopen. Die arme mensen lopen nu langs de terrassen te bedelen of zakjes oregano of thijm te verkopen. Ze zijn 50, maar lijken wel 70! Later kwamen er speciale pakken. Natuurlijk raakten de sponzen bij Kalymnos op en moesten ze steeds verder de Middellandse Zee op om nog aan sponzen te komen. In de jaren 80 brak er een ziekte uit, waardoor alle sponzen werden vernietigd. ( een sponzenverkoper zei dat het te maken had met Tsjernobyl) Kalymnos was zijn bron van inkomsten kwijt! Tel daar nog bij op de ontwikkeling van “nep” sponzen en je begrijpt dat het over en uit was. Het toerisme is nu de belangrijkste bron van inkomsten. Sinds 10 jaar is er ook een vliegveld. Toch komen de sponzen nu weer terug en er is weer een aantal duikers, die weer sponzen gaan snijden! Nou best een educatief praatje toch?

Morgen vertel ik jullie over mijn rondrit over het eiland!