Vanochtend op pad gegaan met de Suzuki Alto. Ook hier is er eigenlijk maar 1 hoofdweg, die over het hele eiland gaat, met veel aftakkingen naar kleine baaitjes. Die staan niet allemaal op de kaart, daarom des te leuker om te kijken waar je uitkomt! Soms een beetje “bumpy”, maar rustigjes aan lukt het wel. De alomtegenwoordige zee met al die prachtige kleuren blauw, blijf ik betoverend vinden. Het eiland doet woest en ruig aan met zijn kale, steile heuvels tot ongeveer 500 meter hoogte. Die steile wanden zijn erg in trek bij klimmer. Het eiland heeft een grillige vorm. Het doet mij denken aan een oliebol waar na het bakken van die deeguitsteeksels zitten. Het was wel grappig, want ik ontmoette Evelien in een tavernaatje en ik vroeg haar waar de vorm van het eiland haar aan deed denken en zei kwam ook met die oliebol! Ik heb samen met haar gelunched en toen vertrok ik naar een piepklein eilandje, Telendos. Er varen kleine bootjes naartoe in ongeveer 8 minuten. Ooit zat het vast aan de rest van Kalymnos, maar door een enorme aardbeving is het dus nu een eilandje. Er zijn geen wegen, er zijn 2 taverna’s, 1 hotelletje en een kerkje, verder niks. Maar het was zooo leuk om daar even te zijn. Zo’n aparte sfeer zo zonder brommers, scooters en auto’s! Onderweg was het ook heel rustig. Ik reed inderdaad 2x door een groene vallei. Daar groeiden allerlei groenten en er stonden veel fruitbomen zoals granaatappelbomen en veel druiven. Evenals Kos heeft dit eiland zijn eigen wijn. Af en toe kom je een huurscooter of huurauto tegen. Ik kwam ook nog bij een echt fjord! Dat verwacht je toch niet in Griekenland, maar het was er echt eentje met van die steile wanden! Tegen 19.00 uur was ik weer in Pothia, de hoofdstad van Kalymnos. Daar is het een compleet gekkenhuis. Het verkeer perst zich door die smalle straatjes. Je moet bedenken, dat bijna alles hier per boot naartoe gebracht moet worden, dus als de schepen aanleggen is het een drukte van belang met het uitladen van alle spullen. Alles wordt in van die kleine driewiel autootjes gepropt of gewoon op de scooter geladen. Vroeger ging dat allemaal met ezeltjes, maar ja, ook hier staat de tijd niet stil. Vroeger zaten de mannen in het kafenion met hun kombaloi te spelen en nu turen ze op hun tablet of smartphone. Er is 1 school op het eiland. Vanaf kleuter tot middelbare school kunnen de jongeren hier onderwijs krijgen. Vanaf het hele eiland worden ze daar elke dag naartoe vervoerd. Voor verdere studie moeten ze naar Thessaloniki of Athene.

Het was een lekker relaxed dagje!

Tot morgen!