Gisteren was Mike van het hotel zo lief om mij even naar de haven te brengen. De catamaran vertrok om 12.30 uur. Het was een uurtje varen naar Patmos. Ik vind dat varen heerlijk. Die prachtig blauwe zee en al die grillig gevormde eilanden waar je langs komt. Eerst legden we aan op Lipsi en daarna was Patmos aan de beurt. Na een telefoontje kwam de eigenaar van hotel Australis mij ophalen. Ik heb weer een schattige kamer met een prachtig uitzicht over zee. Voor mijn kamer is een prachtig terras met allemaal bloemen zoals canna’s, bougeainville en heel veel hisbiscussen. Die ben ik vandaag ook veel tegengekomen op het eiland in allerlei kleuren: abrikooskleurig, wit, rose, rood en geel, werkelijk prachtig.

Patmos is voor christenen een belangrijk eiland: de apostel Johannes schijnt hier het laatste boek van het Nieuwe Testament te hebben geschreven, tenminste hij heeft het gedicteerd aan een volgeling. Hij was naar Patmos verbannen in 95 na Chr., dus toen moest de brave borst toch wel rond de 95 jaar geweest zijn. Waarom je iemand dan nog verbant is mij een raadsel. Hij schijnt hier in een grot geleefd te hebben. Die grot heb ik bezocht. Hij ligt heel hoog, dus is het mij ook een een raadsel hoe iemand van 95 daar terecht komt. Maar goed, duizenden pelgrims vanuit de hele wereld komen naar die grot en liggen in katzwijm op de grond om Jo te aanbidden. Nog hoger ligt een enorm klooster, wat er uitziet als een kasteel met kantelen en al. Het klooster, de grot en het dorpje eromheen, Chora, staan op de werelderfgoedlijst van de Unesco. Bij het klooster staan allemaal borden dat je een heilige plaats nadert en dat je dus netjes gekleed moet zijn. Dat er op de binnenplaats van het klooster wel een enorme Cola automaat staat is kennelijk wel toegestaan. Het klooster is inderdaad indrukwekkend. Er is een bibliotheek bij met handgeschreven boeken uit de 6 de eeuw. Heel mooi! Op een gegeven moment begonnen de klokken van het klooster te luiden. Heel hard. Ik keek nog of er een monnik aan de touwen hing, maar nee hoor, het ging helemaal computer gestuurd! Er kwam kennelijk een hotemetoot aan, want het binnenplein vulde zich met popes en nonnen, die er (niet) uitzagen met van die zwarte lappen om hun hele lijf en hoofd. Er kwam een soort sinterklaas binnen, die door iedereen aangeraakt werd. Hijmkreeg een rode mantel om en hij verdween in het kapelletje. Even later schalden de somore stemmen van de popes over het binnenplein en ver daarbuiten. Ik ben een beetje allergisch voor dit soort heldenverering, dus ik maakte dat ik weg kwam. Op naar de heilige grot van Jo. Het was daar heel rustig. De eigenlijke grot stelde niks voor, maar ook daar was weer een heel circis van gemaakt. Met een aangebouwde kerk en zo. In alle kerken is het de gewoonte dat mensen kaarsen opsteken. Die koop je en je zet ze in een soort standaard gevuld met zand. Er zijn goedkope kaarsjes bij, maar ook joekels, die wel €10,00 kosten. Zo gauw als de kopers hun hielen hebben gelicht, komt er een medewerker van die kerk en raust meteen al die kaarsen uit die standaards. Ik heb in het begin ook een keer zo’n kaarsje opgestoken, maar ik bleef bij die standaard zitten en toen er zo’n monnik mijn kaarsje weg wilde halen, krijste ik dat hij er met zijn fikken vanaf moest blijven! Hij schrok zich een ongeluk en.... hij liet mijn kaarsje branden! Patmos is ook weer een prachtig eiland. Ik val in herhaling, omdat het ook hier weer de prachtige grillige kusten zijn, die mij zo bekoren. Samen met de blauwe zee, de witte huisjes en de strakblauwe lucht blijven het droomeilanden.